эштафета



  1. эштафета

    ЭШТАФЕТА, эштафеты, ·жен. (·устар. ). см. эстафета.


    Толковый словарь Ушакова




  2. эстафета

    ЭСТАФ’ЕТА (эштафета ·устар.), эстафеты, ·жен., и (·устар.) эстафет, эстафета, ·муж. [·франц

    » Мельников-Печерский. «Призвал уже было курьера, чтобы отправить его (письмо) с эштафетой.» Гоголь.

    2


    Толковый словарь Ушакова




  3. эстафета

    Сл. жарг. 1992. — Лекс. Ян. 1806: эстафета, эстафет; САН 1847: эстафета; Даль: эстафет и эштафет

    Уш. 1940: эстафета и (устар.), эстафет, эштафета; СИЗ: эстафета 1735, штафета 1710, стафета 1713, штафет 1714, стафет 1716.


    Словарь галлицизмов русского языка




№2 (2449)№2 (2449)№3 (2359)№4 (2354)№5 (2318)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№6 (2317)№7 (2316)№8 (2314)№9 (2310)№9 (2310)№10 (2302)