карачаевец



  1. карачаевец

    карачаевец м.

    см. карачаевцы 2.


    Толковый словарь Ефремовой




  2. карачаевец

    Карачаевец, карачаевцы, карачаевца, карачаевцев, карачаевцу, карачаевцам, карачаевца, карачаевцев, карачаевцем, карачаевцами, карачаевце, карачаевцах


    Грамматический словарь Зализняка




  3. карачаевец

    Карача́ев/ец/.


    Морфемно-орфографический словарь




  4. карачаевцы

    КАРАЧ’АЕВЦЫ и карачайцы, карачайцев, ед. карачаевец, карачаевца: карачаец, карачайца, ·муж. Одна из тюркских народностей на Кавказе.


    Толковый словарь Ушакова




  5. карачаевцы

    ев, мн. (ед. карачаевец, -вца, м.; карачаевка, -и, мн. карачаевки, -вок, -вкам


    Малый академический словарь




  6. карачаевцы

    к этому народу.

    Карачаевец, -вца; м. Карачаевка, -и; мн. карачаевки, -вок, -вкам; ж. Карачаевский, -ая, -ое.


    Толковый словарь Кузнецова





  1. карачаевец
    Karatšai

    Русско-эстонский словарь




  2. карачаевец
    М (мн. карачаевцы) qaraçaylı (xalq).

    Русско-азербайджанский словарь




  3. карачаевец
    Муж. Karachai

    Полный русско-английский словарь




  4. карачаевец
    Карачаевец

    Русско-белорусский словарь




  5. karatšai
    Карачаевец,

    карачаевка,

    карачаевский


    Эстонско-русский словарь



№2 (2469)№2 (2469)№3 (2404)№3 (2404)№4 (2359)№5 (2354)№6 (2318)№7 (2316)№8 (2314)№9 (2310)№9 (2310)№9 (2310)№10 (2302)