дунганка



  1. дунганка

    орф.

    дунганка, -и, р. мн. -нок


    Орфографический словарь Лопатина




  2. дунганка

    дунганка ж.

    см. дунгане 2.


    Толковый словарь Ефремовой




  3. дунганка

    Дунг/а́н/к/а.


    Морфемно-орфографический словарь




  4. дунгане

    ДУНГАНЕ, ан, ед. анин, а, м. Народ, живущий немногочисленными группами в Казахстане, Киргизии и Узбекистане.

    | ж. дунганка, и.

    | прил. дунганский, ая, ое.


    Толковый словарь Ожегова





  1. дунганка
    Дунганка

    Русско-белорусский словарь




  2. дунганка
    імен. жін. роду, жив.

    Украинско-русский словарь



№2 (2420)№2 (2420)№3 (2401)№3 (2401)№4 (2359)№5 (2354)№6 (2318)№7 (2316)№8 (2314)№9 (2310)№9 (2310)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)№10 (2304)