défiance

defiance noun [ U ] uk/dɪˈfaɪəns/ us
refusing to obey someone or something

вызывающее поведение, неповиновение
an act of defiance
№2 (2456)№2 (2456)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№4 (2359)№5 (2354)№6 (2318)№7 (2317)№7 (2317)№7 (2317)№7 (2317)№8 (2316)№9 (2314)№10 (2310)№10 (2310)