disturbance

DISTURBANCE noun

uk/dɪˈstɜːbəns/ us disturbance noun
(FIGHTING)

loud or violent behaviour

беспорядки, волнения
A man was shot during a disturbance in King Street.
№2 (2456)№2 (2456)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№3 (2376)№4 (2359)№5 (2354)№6 (2318)№7 (2317)№7 (2317)№7 (2317)№7 (2317)№8 (2316)№9 (2314)№10 (2310)№10 (2310)